Građansko pravo predstavlja ''žilu kucavicu'' jednog pravnog sistema u kojem građani i organizacije svakodnevno stupaju u pravne odnose.
Proučavanjem pozitivnog građanskog prava Republike Srpske i rješenja usvojenih u uporednom pravu, ali i mišljenja pravne nauke i stavova sudske prakse sudova daje se mogućnost da se i samo građansko pravo razvija.
Građansko pravo se definiše kao skup pravnih normi koje uređuju društvene odnose u koje osobe stupaju povodom stvari, činidaba i imovine, pa se takvi odnosi stoga nazivaju građanskopravnim odnosima. Subjekti građanskog prava su pravna i fizička lica, a objekti građanskog prava su stvari, činidbe i imovina.
U građansko pravo spadaju:
- Obligaciono pravo, kao red najstarijih pravnih disciplina i predstavlja granu u opštem sistemu pozitivnog prava. Čini ga skup pravnih normi kojima se regulišu obligacioni odnosi. Izvori obligacija, odnosno obaveza, su: ugovori, prouzrokovanje i naknada štete, sticanje bez osnova (neosnovano obogaćenje), poslovodstvo bez naloga i jednostrana izjava volje.
- Stvarno pravo je dio građanskog prava koje reguliše promet stvari, pokretne i nepokretne imovine. Normama stvarnog prava uređeni su instituti svojine, državine, hipoteke i prava službenosti.
- Nasljedno pravo je dio građanskog prava koje reguliše pitanje raspodjele imovine nakon smrti. Normama nasljednog prava uređene su oblasti raspravljanja zaostavštine tj. ostavinski postupak, sačinjavanja testamenta, zaključenja ugovora o doživotnom izdržavanju, zaključivanje ugovora o raspodjeli imovine za života i dr.
- Porodično pravo je oblast građanskog prava koje reguliše odnose u porodici, kao i odnose porodice i društva. Normama porodičnog prava regulisana su sljedeća pitanja: zaključivanja i razvoda braka, odnosa bračnih drugova, odnos roditelja i djece, zakonskog izdržavanja, usvojenja i starateljstva.
- Intelektualna svojina je opšti, pravno-tehnički pojam za određene kreacije ljudskog uma i komercijalne simbole koji predstavljaju bestjelesna. Pravo intelektualne svojine dijeli se na dvije velike grupe: autorsko pravo i prava srodna autorskom pravu, sa jedne strane, i prava industrijske svojine sa druge strane. Dalje, prava industrijske svojine se obično dijele na tzv. pronalazačko pravo (patenti, korisni modeli, topografije integrisanih kola, nove biljne sorte, know-how), tzv. pravo znakova razlikovanja (žigovi, imena porijekla i geografske oznake, industrijski dizajn, poslovno ime) i tzv. pravo konkurencije (suzbijanje nelojalne konkurencije).
